Kara leganto，

Niĝojeoferas al vi la tradukon de launuaĉapitrode 思考与命运 (Pensado kaj Destinado）de Harold W. Percival。 Launuaĉapitroestasenkoduko al kelkaj temoj，kiujn traktas la libro。 Pensado kaj Destinado donas al vi pli grandan komprenadon pri tio kaj tiu，kio kaj kiu vi estas，kiel viĉtien venis，kaj kial viĉitieestas。 Ĝientenasprofundan interpreton pri tiuj kaj multaj aliaj subjektoj。 Dum multaj jaroj，legantojdaŭresciigasal ni，ke tiuĉlibro profundeŝanĝisiliajnvivojn。

世界语：Enkonduko al Pensado kaj Destinado  PDF

ĈAPITROI

ENKONDUKO

Tiuĉiunuaĉapitrode Pensado kaj Destinado celas enkonduki vin en nur malmulte da subjektoj，kiujn traktas la libro。 Multajsubjektojŝajnosnefamiliaraj。 Kelkajŝajnosysprizaj。 Vi eble trovos，ke iliĉiujinstigas pripensan konsideradon。 Kiamviefamilariĝaskunla pensado，kaj pensadas vian vojon tra la libro，vi trovos，keĝpli kajpliklariĝas，kaj ke vi estas en la procedo evoluigi komprenadon pri certaj fundamentaj sedĝisnun misteraj faktoj de la vivo-kaj precipe pri vi MEM。

La libro klarigas la celon de la vivo。 Tiu celo ne estas nur trovilafeliĉon，ĉuĉĉtie，ĉupost la vivo。 Nekestasĝi“savi”la animon。 La vera celo de la vivo，la celo kiu satigos kaj senton kaj rezonon，estas jene：keĉiuelniestiĝosprinresekonsciaenĉiamplialtaj gradoj de konsciado; tio estas，konscia pri la naturo，kaj en kaj per kaj preter la naturo。 La naturo signifas la tuton deĉio，kion oni povas konscii per la sensoj。

Lalibroankaŭenkondukasvin al vi mem。 Ĝivenigasal vilamesaĝonprivi mem：via mistera memo，kiuloĝasenvia korpo。 Ebleviĉiamidentigasvin mem kun kaj kiel via korpo; kaj kiam vi penas pensi pri vi mem，vi tial pensas pri via korpa mekanismo。 Per multe da kutimo，vi parolis pri via korpo kiel“mi”，kiel“mi mem”。 Vi kutimas uzi tiajn esprimojn，ekzemple“kiamminaskiĝis，”kaj“kiam mi mortos”; kaj“mi vidis min mem en la spegulo，”kaj“mi ripozigis min”，“mitransĉismin”，kaj tiel plu，kiam vere via parolas pri via korpo。 由kompreni tion，kio vi estas，viantaŭedevasklare vidi la distingon inter vi mem kaj la korpo en kiuviloĝas。 Ke vi uzadas la terminon“mia korpo”tiel facile，kiel vi uzadas tiujnĵuscititajn esprimojn sugestas，ke viiomprepariĝisfaraditiunĉidistingon。

Vi sciu，ke vi ne estas via korpo; vi sciu，ke via korpo ne estas vi。 通过korpohodiaŭestastre malsama de tio，kionĝiestistiam，kiam en infaneco vi unue ekkonsciisĝin Dum la jaroj，kiamviloĝasenvia korpo，vi konscias，keĝiŝanĝiĝadas：enĝiapasadotra sia infaneco kaj adoleskanteco kaj juneco，kaj al sianunakondiĉo，gimultegeŝanĝiĝas。 Kaj vi rekonas，ke dum viakorpomaturiĝas，estislaŭgradajŝanĝiĝojenvia vidpunko pri la mondo kaj via sinteno pri la vivo。 Sed dum tiujŝanĝiĝoj，vi restis vi：tio estas，vi konscias vin mem kiel la sama memo，la identa mi，dum tiu tuta tempo。 通过penso pri tiuĉisimplaveraĵoplasvin ekscii，ke vi definitive ne estas kaj ne povas esti vi korpo; 男性，通过korpo estas fizika organismo en kiuviloĝas; vivanta natura mekanismo kiun vi funkciigas; besto kiun vi penas kompreni，instrui，kaj primajstri。

Vi scias，kiel via korpo iris en la mondon; 基尔基尔 vi iris en vian korpon，vi ne scias。 Vi ne iris enĝin，ĝisomomtempo postĝianaskiĝo; eblejaroaŭplurajjaroj; sed pri tiu fakto vi scias malmulteaŭnenion，ĉar通过memoro pri viakorpokomenciĝisnurpost tiam，kiam vi venas en vian korpon。 通过ĉiamŝanĝiĝantakorpo，通过电子邮件发送电子邮件，通过电子邮件发送电子邮件。 sed kio vi estas，vi ne scias; vi ne jam konscias kiel 蒂奥，kio vi estas en via korpo。 Vi scias la nomon，per kiu viakorpodistingiĝasdealiaj korpoj; 和vi lernis pripensi kiel 通过 野茂。 Tre gravas，ke vi sciu ne tiun，kiu vi estas kiel personeco，sed tion，kio vi estas kiel individuo-konscia PRI vi mem，sed ne jam konscia 基尔 vi mem，senrompa identeco。 Vi scias，ke vivas via korpo，kajviraŭrezoneatendas，keĝmortiĝos; ĉarestasfakto，keĉiuvivanta homa korpoeventualemortiĝas。 Tamen 酒 同样的regaslaleĝoj，kiujtuŝasvikorpon。 Kvankamŝanĝas经过korpo la materialon el kioĝiafariĝaspliof ol ol viŝanĝaslakostumojn per kiuj viĝinvestas，via identeconeŝanĝiĝas。 Viestasĉiamlasama vi.

Dum vi pripensas tiujnĉveraĵojn，vi trovas ke，kiel ajn vi penas，vi ne povas pensi，ke vi mem iamajnfiniĝos，egale kiel vi ne povas pensi，ke vi memiamkomenciĝis。 Tio estas，ĉar通过idento estas senkomenca和senfina; la vera mi，tiu Memo kiun vi sentas，estas senmortaandsenŝanĝa，porĉiampreter la atingo de la fenomenoj delaŝanĝiĝoj，de la tempo，de la morto。 Sed kio tiuĉimisteraidenteco estas，tion vi ne scias。

Kiam vi demandas al vi，“Kion mi scias，ke mi estas？”laĉeestode via idento eventuale kauzos，ke vi respondos iel，kiel jene：“Kio ajn estas，kio mi estas，misciasalmenaŭ，ke mi konscias; mialmenaŭkonscias，ke mi konscias。“Kaj eble vi plu diros：”Tial mi konscias，ke mi estas。 Mi krome konscias，ke mi estas mi; kaj ke mi estas neniu alia。 Mi konscias，ke tiu mia identeco，kiun mi prikonscias-tiuĉidistingita mieco kaj memeco，kiun mi klare sentas-neŝanĝiĝasdummia tuta vivo，kvankamĉioajn pri kio mi konscias，ŝajnasestien stato deĉiamaŝanĝiĝado。“Plupaŝante de tioĉi，vi eble diros，“Miankoraŭnescias，kio estas tiumisterasenŝanĝami; sed mi konscias，ke en tiuĉihoma korpo，kion mi konscias dummiajvekiĝintajtimoj，ekzistas io，kio konscias; 发表评论 io konscia，kiu voladas kaj peladastiunĉikorponagadi，tamen evidente ne estas la korpo。 Klare tiuĉiiokonscia，kio ajnĝisastas，estas mi mem。“

Tiel，per pensado，okazos ke vi vin rigardas，ne plu kiel korpo kun nomo and kun certajaliajdistingaĵoj，sed kiel konscia memo en la korpo。 La konscia memo en lakorpomominiĝas，en tiuĉibitro，la faranto-EN-LA-科波。 La faranto-en-la-korpo estas la subjeko，pri kiu la libro precipe temas。 Tial vin helpos，dum vi legastiunĉibilron，pripensi vin mem kiel enkorpiĝintafranranto; vin mem rigardi kiel senmorta faranto en homa korpo。 Dum vi lernas pripensadi vin mem kiel faranto，kiel la faranto en via korpo，vi farosgravanpaŝonalla komprenado de la mistero de vi mem kaj de aliaj。

 

Vi konscias via korpon，kajĉionalianen la naturo，per la sensoj。 Nur per la korpaj sensoj vi povas iom ajn funkciadi en la fizika mondo。 Vi funkciadas per pensado。 Vianpensadonkaŭzas通过sentado kaj dezirado。 Via sentado kaj dezirado kaj pensado nepre manifestas korpan aktivecon; fizika aktivado estas nur la esprimado，laeksteriĝado，de via interna aktivado。 通过korpo kun siaj sensoj estas la instrumento，la mekanismo，kiun pelas via sentado kaj dezirado; 通过个体naturomaŝino的estiestas。

Viaj sensoj estas vivantaj estuloj; nevideblaj eroj de naturomaterio; ili komencas fortojn，kiuj trapenetras la tutan strukturon de la korpo; ili estas entoj kiuj，kvankam neinteligentaj，konscias kiel siaj funkcioj。 Viaj sensoj servas kiel la centroj，la dissendiloj de impresoj inter naturaj objektoj kaj lahomamaŝino，kiun vi funkciadas。 La sensoj estas la ambasadoroj de la naturo al via kortego。 通过korpo kaj siaj sensoj havas neniun potencon de volonta funkciado; 同样的malhavas via ganto，tra kiu vi povas sentadi kaj agadi。 男，tiu potenco estas vi，la funkciisto，la konscia memo，laenkorpiĝintafranranto。

Sen vi，la faranto，lamaŝinopovasnenion elfari。 Lasenvolajaktivaĵojdevia korpo-la laboro de konstruado，vivtenado，riparado de histoj，kaj tiel plu-fariĝasaŭtomatede la individuaspirantamaŝino，kielĝifunkciadaspor kaj kune kun lagrandanaturomaŝinodeŝanĝiĝado。 Tiunĉrutinan laboradon de la naturo en via korpotamendaŭreintermpadasvia pensado senekvilibra kaj neregula：lalaboradodamaĝiĝaskajnuliĝastiom，kiomvikaŭzasdetruankaj malekvibrigankorpanstreĉiĝon，ĉarvilasadas al viaj sentoj kaj deziroj agadi sen via konscia regado。 Tial，por ke la naturo estulasatarereŝigivianmaŝinonsen la interrompado de viaj pensoj kaj emocioj，estas provizite，ke viĝinperiode maltenas; la naturo en via korpo provizas，ke la ligo，kiu kuntenas vin kaj viaj sensoj，fojfojemalstreĉiĝas，ĉutute，ĉuparte。 Timalstreĉiĝoaŭmaltenadode la sensoj estas dormado。

Dum via korpo dormas，vi ne kontaktasĝin​​; en certa senco，vi estas fordeĝi。 Sedĉiufoje，kiam vi vekas la korpon，vi tuj konscias esti la sama“mi”，kiu viestisantaŭolvi iris for de via korpo en la dormo。 通过korpo，ĉuvekiĝintaĉudormanta，neniam ajn ion konscias。 Tio，kio konscias，kio pensadas，estas vi mem，la faranto kiu estas en via korpo。 Tioŝajnasvere，kiam vi konsideras，ke vi ne pensadas dum via korpo dormadas; aŭalmenaŭ，se vi jes pensadas dum the dorma periodo，vi nek scias nek memoras，kiam vi vekas la korpajn sensojn，tion kion vi pensadis。

Dormoestasaŭsurundaaŭsonĝa。 La profunda dormo estas tiu stato，en kiuviretiriĝasenvin，kaj en kiu vi ne kontaktas la sensojn; ĝiestastiu stato，en kiu la sensojĉesisfunkkadi，ĉarilialkonektiĝisdisdela potenco，per kiu ili funkciadas，kiu potenco estas vi，la faranto。 Lasonĝosastasla stato departamakonektiĝo; tiu stato，en kiu viajsensojforturniĝasdela eksteraj objektoj de la naturo，por funkciadi interne en la naturo，agante rilate al la subjektoj pri la objektoj，kiujperceptiĝasdumlavekiĝinteco。 Kiam，dum profunda dormo，vi reiras en vian korpon，vi tuj vekas la sensojn kaj ekfuncias per ili denove，kiel la inteligenta funkciisto deviamaŝino，daure pensante，parolante，kaj agante kiel la sentado-kaj-dezirado，kiu vi estas。 Kaj pro la dumviva kutimo，vi tuj identigadas vin kiel kaj kun via korpo：“Mi dormis，“vi diradas; “mi nunvekiĝis。“

Sed en via korpo kaj ekster via korpo，alternevekiĝintakajdormanta je tago post tago; dum la vivo kaj dum la morto，kaj dum la statoj post la morto; kaj de vivo al vivo dumĉiujviaj vivoj-persistas via identeco kaj via sentado de identeco。 通过identeco estas trerealastaaĵo，kajĉiamĉeestaskunvi; sed tio estas mistero，kion onia inteleko ne povas kompreni。

通过identeco estas tiel senduba，ke vi ne povas pensi，ke la，tiui sentado delaĉeestadode vi 通过korpo iam ajn povus esti iu alia krom vi mem; vi scias，ke viestasĉiamlasama vi，daŭrelasama memo，la sama faranto。 Kiamvikuŝigasvian korpon por ripozo kaj dormo，vi ne povas pensi，ke viaidentecofiniĝospostvimalstreĉasviantenon de via korpo kajĝindelasas; vi tute atendas，ke kiam videnovekonciiĝosenvia korpo kaj komencos novan tagon de aktivecoenĝi，vi estos la sama vi，la sama memo，la sama faranto。

Kiel pri dormo，tiel pri morto。 Morto estas nur longega dormo，provizoraretiriĝodetiuĉihomamondo。 Se，je la momento de morto，vi konscias vian senton de mieco，de memeco，vi samtempe konscios，ke la longa dormo de mortonetuŝoslakontinuecon de via identeco，同样基尔通过ĉiunoktadormadoĝinnetuŝas。 Vi sentos，ke dum la nekonata estonteco，vodaŭros，kielvariŭrisjetago post tago dum la vivo，kiuĵusfiniĝas。 Tiu备忘录，tiu vi，kiu konscias dum via nuna vivo，estas la sama memo，la sama vi，kiu similekonsciasdaŭrijetago post tago dum ciu elviajantaŭajobidj。

Kvankam via longa estinteco nun al vi estas mistero，viajantaŭajobidjsur la tero estas ne pligrandamirindaĵooltiuĉinnunavivo。 Ĉiunmatenon，ekzistas mistero de reveno en vian dormintan korpon de tie-vi-ne-scias-kie，reeniro enĝinper tiel-vi-ne-scias-kiel，kajdenovakonciiĝopritiuĉmondodenaskiĝadokajmortado kaj tempo。 Sed tio okazis tiel ofte，kaj tiel longe estis nature，ke tioneŝajnasmistero; tio estas ofta okazo。 Tamen tioestasprekaŭnemalsama de la procedo kiun vi spertas，kiam，jelakokomenciĝodedeiuiu reekzisto，vi iras en novan korpon，kiun formis por vi la naturo，kiun instrukciis kaj pretigis viajgepatrojaŭgekuratorojkiel vianovowĝejoenla mondo ，nova masko kiel personeco。

Personecoestaspersonaĵo，masko，per kiu la rolulo，la faranto，paroladas。 Tialĝisestaspli ol korpo。 由esti personeco提供，la homan korpon devas veki laĉeestadoenĝide faranto。 En laĉiamŝanĝiĝantadradra de la vivo，la faranto alprenas kaj portas personecon，kaj perĝi atotoasas kaj paroladas dumĝiludadas sian rolon。 Kiel personeco，la faranto sin pripensas kiel personeco; tio estas，la maskeradanto sin pripensas kiel la rolo kiunĝiludas，kaj forgesas sin kiel la konscia senmorta memo en la masko。

Necesas kompreni reekzistadon kaj destinadon; cetere ne eblas respondi pri la diferencoj en la homa naturo kaj karaktero。 Aserti，kelaneegalaĵojdenaskiĝojkajoficoj，deriĉecokajmalriĉeco，saneco kaj malsaneco，rezultas de hazardo estas insulto al la juro kaj la justeco。 Krome，atribui inteligenecon，genion，inventemecon，talentojn，potencojn，virtojn; aŭnescion，malkapablon，malfortecon，mallaboremecon，malvirtojn，kaj la grandecon a mal maldecon de karaktero entiujĉi，kiel venantaj de fizika heredo，oponas prudentecon kaj rezonadon。 Heredo rilatas al la korpo; sed karakteron faras onia pensado。 La juro kaj justeco jes regas tiunĉimondondenaskiĝadokajmortado; cetereĝinnepovusdaŭriensiaj kursoj; kaj la juro kaj la justeco venkadas en la homaj aferoj。 Sed efikoneĉiamtujsekvaskaŭzon。 Semadon ne tuj sekvas rikolto。 Simile，rezultoj de agoaŭdepenso eble aperos nur post longa intervena periodo。 Ni ne povas vidi tion，kio okazas inter pensoaŭworekaj siaj rezultoj，kiel ni ne povas vidi tion，kio okazas en la tero inter semado kaj rikolto; sedĉiumemo en homa korpo faras sian propran juron kiel destinon per tio，kionĝi pensadas kaj faradas，kvankamĝieble ne konscias kiamĝiliversasla juron; kajĝnesciasĝustetiam，kiam lareceptoplenumiĝos，kiel destino，ĉuenestantaĉuenestonta vivo sur la tero。

Tago kaj vivo estas esence samaj; ili estas reokazantaj periodoj de kontinua ekzistado，en kiu la faranto elfaradas sian destinon kaj ekvilibrigadas sian homan konton je vivo。 Ankaŭnoktokaj morto estas tre similaj：kiam vi foriras por allasi al via korpo ripozi kaj dormi，vi havas sperton tre similan al tiu，kiun vi spertas，kiam vi foriras la korpon je la morto。 Krome，viajĉiunoktajsonĝojestaskompareblaj kun la postmortaj statoj，kiujn vi regule spertas：ambaŭestasfazoj de subjektiva aktiveco de la faranto; enambaŭ，vi respertadasviajnvekiĝintajnpensojnkaj agojn，viajsensojankoraŭfunkcianteen la naturo，sed en la internaj statoj de la naturo。 Kaj laĉiunoktaperiode profunda dormo，kiam la sensoj ne plu funkciadas-la stato de forgesado，en kiu ekzistas neniu memoro de io ajn-korespondas al la malplena periodo，en kiu vi atendasĉela sojlo de la fizika mondo，ĝislamomento ，kiamvirekonektiĝaskunviaj sensoj en nova karna korpo：la beba korpoaŭinfanakorpo，kiufariĝasporvi。

Kiam vi komencas novan vivon，vi konscias kiel en nebulo。 Vi sentas，ke vi estas distingita kaj difinita io。 Tiuĉisento de miecoaŭmemecoverŝajneestasla sola vera afero，kiun vi konscias por iom longa tempo。 Ĉioaliaestas mistero。 来自iom da tempo，vin konfuzas，ebleeĉmalkomfortigas，来自stranga nova korpo kajnefamiliarajĉirkaŭaĵoj。 Sed，kiam vi lernadas，kiel funkciigi la korpon kaj uzadi siajn sensojn，laŭgradeviideiĝemaskunĝi。 Krome，vin instruas aliaj homoj senti，ke via korpo estas vi mem; vi estas sentigata，ke vi estas la korpo。

Laŭtio，kiam vin pli kaj pli regas viaj korpaj sensoj，vi malpli kajmalplikonsciiĝas，ke vi estas io distingita de la korpo，kiun vi okupas。 Kaj，kiam vi kreskas el infaneco，vi perdas kontaktonkunpreskaŭŭio，kio ne estas perceptebla per la sensoj，a koneceptebla per la sensoj; vimenseenkarceriĝasenla fizika mondo，konsciante nur fenomenojn，iluziojn。 Entiujkondiĉoj，vi nepre estas dumviva mistero al vi mem。

 

Pli granda mistero estas via vera Memo-tiu pli granda Memo，kiu ne estas en via korpo; nek en nek de tiuĉmondodenaskiĝadokajmortado; sed kiu，konscie senmorta en la---trapenetra Regno de Permanenteco，estasĉeestokun vi traĉiujviaj vivoj，traĉiujla interludoj de dormado kaj mortado。

Ladumvivaserĉodehomo por io，kio satigos，estasvereserĉoepor sia vera备注; la identco，la memeco kaj mieco，kiunĉiuete konscias kaj sentas kaj deziras koni。 Tial la vera Memo estas identigota kun Memscio，la vera kvankam neekkonata celo de lahomaserraĉado。 La permanentecon，la perfecktecon，laplenumiĝononiserĉadassedneniam trovas en homaj rilatoj kaj klopodoj。 Krome，la vera Memo estaslaĉiamĉeestantakonsilistokajjuĝisto，kiu paroladas en la koro kiel konscienco kaj respondeco，kiel praveco kaj rezonado，kiel juro kaj justeco-sen kio la homo estus nur ete pli ol besto。

Ekzistas tia Memo。 Ĝiestasla Triunua备忘录，tiel nomata entiuĉilibro，ĉarĝisestasnedividebla unuo de individua 三人组：da scianta parto，pensanta parto，kaj faranta parto。 Nur porcio de la faranta parto povas iri en la bestan korpon kaj fari la korpon homa。 Tiuenkorpiĝintapartoĉirambienomiĝaslafaranto-en-la-korpo。 Enĉiuhomo，laenkorpiĝintafacrantoestas neapartigebla parto de sia propra Triunia Memo，kiu estas distingita ero inter aliaj Triunuaj Memoj。 La scianta和pensanta partoj deĉiuTriunua Memo estas en la Eterneco，la Regno de Permanenteco，kiu trapentras tiunĉihoman mondondenaskiĝadokajmortado and tempo。 La faranton-en-la-korpo regas la sensoj kaj la korpo; tialĝine povas konscii la realecon delaĉiamĉeestantajciantaand pensanta partoj de sia Triunua Memo。 Ĝisentas ilian mankon; la objektoj de la sensoĝin blindigas，la serpentoj de la korpoĝin tenadas。 Ĝinne vidas preter la objektaj formoj; ĝitimassin liberigi de la karnaj serpentoj kaj stari sola。 Kiamlaenkorpiĝintafacrantosin pruvas volema and preta dispeli laŝikonde la iluzioj de la sensoj，ĝiajpensensoandsciantoĉiamapresasdonadialĝiLumonen la vojo al Memsciado。 Sedlaenkorpiĝintafacrantoserĉantaporla pensanto kaj scianto rigardas malproksime。 Identeco，a la vera Memo，ĉiamestasmistero al pensemaj homojenĉiucivilizado。

 

Platono，verŝajnelaplej fama kaj reprezenta el la filozofoj de Grekio，uzis kiel precepto por siaj sekvantoj en sia skolo de filozofio，la Akademio：“Konu vin mem” - gnothi seauton。 Deliajskribaĵoj，ŝajnaskeli havis komprenon de la vera Memo，kvankam neniuj vortoj，kiujn li uzis，tradukiĝislala anglan pli adekvate ol la“soul”（animo）。 Platono uzis enketometodon pri la trovado de la vera备忘录。 Ekzistas granda arto en la ekspluatado de liaj roluloj; en la produktado de liaj dramaj efikoj。 Lia metodo de dialektiko estas simpla kaj profunda。 La mense mallaborema leganto，kiupreferusamuziĝipliol leni，很可能的意见，ke Platono estas laciga。 Evidente lia dialektika metodo estis por klerigi la menson，por povi sekvi trajnon de rezono，kaj ne forgesi la demandojn and respondojn en la dialogo; cetere oni nekapablusjuĝilakonkludojn atingitajn en la argumentoj。 Certe Platono ne intencis prezenti al lernanto amason da scio。 Pli很可能是一个人，一个人，一个人，一个人，一个人，一个人，一个人，一个人，一个人，一个人，一个人，一个人。 Tio，la Sokrata metodo，estas dialektika sistemo de inteligentaj demandoj and respondoj kiu，se sekvata，sendube helpos onin lerni kiel pensi; kaj，per klerigi la menson por klare pensadi，Platono eble pli faris ol iu ajn alia instrukciisto。 Sedneniujskribaĵojdevenisal ni，en kiuj li eksplikas tion，kio estas la pensado; aŭtion，kio estas la vera备忘录，a la la vojo al la sciopriĝi。 一个devaspluserĉi。

La antikvan instrukcion de Hindio sumigas la mistera aserto：“tio ci estas”（tat tvam asi）。 Sed la instrukcio tamen ne klarigas tion，kio estas la“tio”aŭkioestas la“ci”; nek kiel rilatas la“tio”kaj la“ci”，nek kieliliidentiĝu。 Tamen，se tiuj vortoj havos signifon，ilieksplikiĝuperkompreneblaj konceptoj。 La substanco de la tuto de la Hinda filozofio-elĝeneralarigardo delaĉefajofolojŝajnas，ke en la homo ekzistas senmorta io，kio estasĉiamestis individua parto dekomponigitaŭuniversalaio，pli malpli tiel，kiel guto da marakvo estas parto de la oceano，aŭkielfajreroestasunuiĝintakunla flamo en kiuĝiingeniskaj estas; kaj krome，ke tiuĉiuniversalaiio，tiuĉienkorpiĝintafranranto-aŭ，laŭlaterminaro enlaĉefajskoloj，la ATMO (阿特曼）aŭla puruŝo (puruṣa），apartiĝisdisdela universala io nur per la vualo de iluzio de la sensoj， 玛雅 (MAYA），kiokaŭzas，ke la faranto en la homo pensas pri si kiel aparta kaj kiel individuo; sed deklaras la instrukciistoj，ke ne ekzistas individueco aparte de la granda universala io，nomita Brahmo（婆罗门).

La instrukcio plue estas，kelaenkorpiĝintajnfragieojnde la universala Brahmo regas homa ekzistado kaj koincida suferado，ne konsciajn pri siaj supozata identeco kun la universala Brahmo; ligitajn al la radodenaskiĝojkajmortojkajenenkorpiĝojenla naturo，ĝis，post longaj epokoj，ĉiujla fragmentojlaŭgradeununuiĝasenla universalan Brahmon。 Lakaŭzoaŭlaneceso a la lazirebleco por ke Brahmo trairu tiunii laborigan kaj doloran procedon kielfragmentojaŭgutojtamenneeksplikiĝas。 Nekmontriĝas，kiel la supozate perfekta universala Brahmoestasaŭpovuspertiopibiboniĝi; nek kiel iuj ajn el siaj fragmentoj profitas; nekkielpibiboniĝaslanaturo。 La tuto de la homa ekzistadoŝajnussenutilatortuo senceloaŭrezono。

Malgraŭtio，indikiĝasmetodo，perkiutaŭgekvalifikaindividuo，serĉante“izoliĝon”aŭ“liberiĝon”de la nuna mensa sklaveco al la naturo，povas per heroapenadofortiriĝidela natso，aŭiluziojde la naturo，kaj pluiriantaŭlaĝenerala eskapo for de la naturo。 Liberecoatingiĝos，laŭdire，per la praktikado de la jogo; ĉar，per la jogo，laŭdire，la pensado povas esti tiel disciplinata，ke la atmo，lapuruŝo-laenkorpiĝintafacranto-lernas subpremiaŭdetruisiajn sentojn kaj dezirojn，kaj disigas la iluziojn de la sensoj，en kiuj sia pensadolongeimplikiĝis; tiel liberigite de la neceso de plua homa ekzistado，ĝieventualesorbiĝasenla universalan Brahmon。

Enĉĉe ekzistas spuroj de vereco，kaj tialmultajbonaĵoj。 Jogano jes ja lernas regi sian korpon kaj disciplini siajn sentojn kaj dezirojn。 Eble li lernas regi siajn sensojn tiom，ke lipovaslaŭvolekonsciila statojn de materio internajn al tiuj perceptataj de neklerigitaj homaj sensoj，kaj tiel ekpovi esplori kaj ekkoni statojn en la naturo kiuj estas misteroj al la plejparto da homoj。 克罗姆，可以在阿根廷的阿根廷毕业生中找到自己的意见。 Ĉioĉipenubeapartigas lin de la granda amaso da sendisciplinaj farantoj。 Sed kvankam la sistemo de jogo asertas“liberigi”aŭ“izoli”laenkorpiĝintanmemondisde la iluzioj de la sensoj，ŝajnasklare，ke evektiveĝineniam kondukas onin preter la limoj de la naturo。 Klare tio okazas pro miskompreno pri la menso。

La menso klerigita per la jogo estas la sensomenso，la intelekto。 Tio estaslainpecialiĝintainstrumento de la faranto，kiun nomaspostajpaĝojlakorpomenso，ĉitiedistingata de du aliaj mensojĝisnun ne distingitaj：mensoj por la sentado kaj la dezirado de la faranto。 La korpomenso estas la sola perilo，per kiulaenkorpiĝintafacrantopovas funkcii per siaj sensoj。 La funkciado de la korpomensostriktelimiĝasalla sensoj，kaj tial al la naturo。 Per tio，la homo konscias pri la universo en nurĝiaisnomenaaspeko：la mondo de tempo，de iluzioj。 Tial，kvankamladisĉiplojesakrigas la intelekton，samtempe obviousas，keliankoraŭindeasde siaj sensoj，ankoraŭimplikitaen la naturo，ne liberigita de la neceso de pluaj reekzistadoj en homaj korpoj。 Sume，kiom ajn lertas faranto kiel funkciisto de siakorpamaŝino，ĝiapvassinnekizoliĝinekiberiĝidela naturo，povas gajni scion nek pri si mem nek pri sia vera备注，per la pensado nur de sia korpomenso; ĉartiajsubjektojĉiamestasmisteroj al la inteleko，kajpovaskompreniĝinurperĝustekunordigitafunkciado de la korpomenso per la mensoj de sentado kaj dezirado。

Neŝajnas，ke pri la mensoj de sentado kaj de dezirado respondas la Orientaj sistemoj de pensado。 Evidentaĵodetiotroviĝasenla kvar libroj de la Aforismoj de la jogo (Yogasūtra）， Patanĝalo (帕坦加利），kaj en la diversaj komentaroj pri tiu antikva verko。 Patanĝaloverŝajneestasla plej estimateta kaj reprezenta el la filozofoj de Hindio。 Liajskribaĵojestasprofundaj。 Sedverŝajnas，ke lia vera instrukcioestasaŭperditaaŭsekretigita; ĉarladelikate subtilaj sutroj kiuj portas liannomonŝajnevanigasaŭmalebligasla veran celon kiunililaŭpretendeconceciĝas。

La Orienta instrukcio，kiel aliaj filozofioj，temas pri la mistero de la konscia memo en la homa korpo，kaj pri la mistero de la rilato inter tiu memo kaj sia korpo，kaj la naturo，and la universo en tuto。 Sed la Hindaj instrukciistoj ne montras，ke ili scias，kio estas tiu konscia memo-la atmo，lapuruŝo，laenkorpiĝintafacranto-kiel distingita disde la naturo：fariĝasneniuklara distingo inter la faranto-en-la-korpo kaj la korpo kiu estas el la naturo。 Ke ili nek vidas nek parolas pri tiu distingo，evidente okazas pro la universalamiskonceptadoaŭmiskomprenadopri la sentado kaj dezirado。 Necesas，ke la sentado kaj deziradonunklariĝuĉi领带。

Konsidero pri sentado kaj dezirado enkondukas iun el la plej gravaj kaj entenaj subjektoj esprimataj en tiuĉlibro。 Ties graveco kaj valoro estas ne trotakseblaj。 La komprenado kaj uzado de sentado kaj dezirado eble signifos la turnopunkton en la progreso de la individuo kaj de la Homaro; tio povas liberigi farantojn de malvera pensado，malveraj kredoj，falsaj celoj，per kiuj ili sin tenis en mallumo。 Tio malpruvas malveran kredon longe blinde akcepitan; kredo nun tiel profunde radikita en la pensado de homoj，keŝajneneniukonsiderisĝinpridemandi。

Jen tio：Alĉiuajn instrukciis kredi，ke la sensoj de la korpo havas la nombron kvin，kaj ke sentado（tuŝado）estas unu el la sensoj。 La sensoj，kiel asertataj entiuĉibitro，estas natureroj，elementajestaĵoj，konsciaj 基尔 siaj funkcioj sed neinteligentaj。 Ekzistas nur kvar sensoj：vidado，aŭdado，gustumado和flarado; kajporĉiuSenseoekzistas organo speciala; sed ne ekzistas organo speciala por sentado，ĉarlendado-kvankamĝinsentadas per la korpo-ne estas de la korpo，ne de la naturo。 Ĝiestasunu el la du aspektoj de la faranto。 Ankaŭestojhavas sentadon kaj deziradon，sed bestojestasmodifaĵojdela homo，kiel poste klarigota。

同样的oni devas paroli pri dezirado，la alia aspekto de la faranto。 Sentado kaj deziradodevasĉiamkunekonsideriĝi，ĉariliisestas neapartigeblaj; neniu povas ekzisti sen la alia; ili similas la du polusojn de elektra kurento，la du flankojn de monero。 Tial tiuĉibitrouzas la kunmetitan terminon： sentado - 卡伊 - dezirado.

Sentado-kaj-dezirado de la faranto estas tiu inteligenta potenco，perkiumobiĝaslanaturo kaj la sensoj。 Ĝiestasen la kreema energioĉieĉeestanta; Senĝiĉesuslatuta vivo。 Sentado-kaj-dezirado estas tiu senkomenca and senfina kreema arto，per kiu oniĉiujn，aferojn perceptas，konceptas，formas，kreas，kaj regas，ĉuperla agado de farantoj en homaj korpoj，ĉupertiuj anoj de La Registaro de la mondo， ĉuperla grandaj Inteligentecoj。 Sentado-kaj-dezirado estas en la tuto de inteligenta aktiveco。

En la homa korpo，sentado-kaj-dezirado estas tiu konscia potenco，kiu funkciigastiunĉiindienuannaturomaŝinon。 Neniu el la kvar sensoj-sentas。 Sentado，la pasiva aspekto de la faranto，estas tio，kio en la korpo sentadas，kio sentadas la korpon kaj sentadas la impresojn transdonitajn al la korpo de la kvar sensoj，kielensaĵojn。 Krome，laŭdiversaj gradoj，ĝipovaspercepti supersensajn impresojn，ekzemple humoron，atmosferon，estontecan scion; ĝipuvassenti tion，kio pravas，kaj tion，kio malpravas，kajĝipovas senti la avertojn de la konscienco。 Dezirado，la aktiva aspekto，estas tiu konscia potenco，kiu movas la korpon al atingo de celo de faranto。 La faranto funkciadas samtempeenambaŭaspektoj：tielĉiudeziroleviĝaselsento，kajĉiusendolevas deziron。

Vi faragravanpaŝonenla vojo al sciado de la konscia memo en la korpo，kiam vi pripensos pri vi mem kiel la inteligenta sentado，kiuĉeestastra via vola nervosistemo，distingita disde la korpo en kiu vi sentadas，kaj samtempe kiel la konscia potenco de dezirado forte fluanta tra via sango，kio tamen ne estas la sango。 Sentado-kaj-dezirado sintezu la kvar sensojn。 Komprenado pri la rolo and funkcio de sentado-kaj-dezirado estas la komenco de veturado for de tiuj kredoj，kiuj dum multajepokojkaŭziskela farantoj en homoj sin pripensu nur mortemulojn。 Per tiu komprenado pri sentado-kaj-dezirado en la homo，onipovasdaŭrigilafilozofion de Hindio kun nova aprezo。

 

La Orienta instrukcio rekonas tiun fakton，ke por atingi scion pri la konscia memo en la korpo，onedevasiberiĝidisdela iluzioj de la sensoj，kaj disde la malvera pensado kaj la falsa agado，kiuj rezultas de ne regi siajn proprajn sentojn kaj dezirojn。 Sed tio ne transcendas la universalan miskoncepton，ke sentado estas unu el la sensoj de la korpo。 Kontraŭe，la instrukciistoj deklaras，ketuŝadafosentado estas kvina senso; ke deziradoestasankaŭdela korpo; kaj ke kaj sentado kaj dezirado estas aferoj de la naturo en la korpo。 Laŭiuihipotezo，oni argumentas，ke la puruŝo，aŭ ATMO-laenkorpiĝintafranranto，sentado-kaj-dezirado-devas tute subpremi la sentadon，kaj devas entute detrui，“tute mortigi，”la deziradon。

En la lumo de tio，kioĉiziemonitíisprisentado-kaj-dezirado，ŝajnaskela instrukcio de la Oriento konsilas ion neeblan。 La nedetruebla senmorta memo en la korpo ne povas sin detrui。 Se eblus la homa korpo plu vivadi sen sentado-kaj-dezirado，la korpo estus nur sensenta spiromekanismo。

Krom sia miskomprenado pri sentado-kaj-dezirado，la Hindaj instrukciistoj faras neniun indikon，ke ili iam havis scionaŭkomprenonpri la Triunua Memo。 En la neklarigita aserto：“ci estas tio”，oni devas supozi，ke la“ci”adresata estas la atmo，lapuruŝo-laindividuaenkorpiĝintaemo; kaj ke la“tio”kun kiu la“ci”tielidentiĝasasestas la universala memo，Brahmo。 Nefariĝasdistingointer la faranto kaj la korpo; simile ekzistas korelativa nefaro，distingi inter la universala Brahmo kaj la universala naturo。 Per la doktrino de universala Brahmo kiel fonto and fino deĉiujenkorpiĝintajpersonaluajmemoj，netakseblaj milionoj da farantoj estas tenataj en nescio pri siaj veraj Memoj; kaj krome atendas，eĉaspiras，perdi en la universala Brahmo tion，kio estas la plejkaraestaĵo，kion iu ajn povas havi：sian propran identecon，sian propran individuan grandan memon，inter aliaj individuaj senmortaj Memoj。

Kvankam estas klare，ke la Orienta filozofio emas teni la faranton ligitan al la naturon，kaj en nescio pri sia vera Memo，ŝajnassenrezonekaj senprobable，ke tiuj instrukciojkonceptiĝusennescio; ke ilidisvastiĝuskunla intenco teni homojn for de la vero kaj tiel en subpremado。 Anstataŭe，estas tre probable，ke la ekzistantaj formoj，kiel ajn antikvaj ili estas，estas nurspurajrestaĵojdemulte pli malnova s​​istemo，kiu devenis de civilizo malaperintakajprekaŭforgesita：instrukcio，kiu eble estis vere iluminema; kiu kredeble rekonis sentadon-kaj-deziradon kiel la senmorta faranto-en-la-korpo; kiu montris al la faranto la vojon al sciado pri sia vera备注。 Laĝeneralajtrajtoj de la ekzistantaj formoj sugestas tian probablecon; kaj ke en la kurso de la epokoj，la origina instrukcio nepercepteble cedis al la doktrino de universala Brahmo kaj la paradoksaj doktrinoj，kiuj forpelus la senmortan sentadon-kaj-deziradon kiel io malaprobinda。

Ekzistas trezoro netutekaŝita： La Bagavadgito (薄伽梵歌），la plej kara el la juveloj de Hindio。 由Hindio，tio estas la perlo netaksebla提供。 LaveraĵojparolitajdeKriŝnoalArjuno estas sublimaj，belegaj，kajĉiamaŭraj。 Sed la malproksima historia periodo，en kiu la dramo okazaskajvolviĝas，kaj la antikvaj Vedaj doktrinoj en kiujĝiajveraĵojestasvualitaj kaj obskurigitaj，tro malfaciligas，ke ni komprenu tion，kio estas larolulojKriŝnokajArjuno; 基尔ili interrilatas; kio estas la ofico deĉiual la alia，ĉuenĉuekster la korpo。 La instrukcio en tiuj prave honorataj versoj estas plena da signifo，kaj povus esti tre valora。 Sedĝitiommiksiĝaskunombriĝasdearkaika teologio kaj religiaj doktrinoj，keĝiaignifoestasprekaŭtutekaŝita，kajĝiaveravaloroestaslaŭemalaprezata。

Pro laĝereralamanko de klareco en la Orienta filozofio，kaji fakto，keĝŝjajnas esti sin-kontraŭdirakielgvidilo al sciado pri onia memo en la korpo kaj pri onia vera Memo，la antikva instrukcio deHindoŝajnasdubindaand nedependebla。 Oni revenas al la Okcidento。

 

Pri la Kristanismo：La efectivaj originoj kaj historio de la Kristanismo estas obskuraj。 Grandega literaturo kreskis el la jarcentoj de penado klarigi la instrukciojn，aŭtiujn，kiuj oni origine intencis。 De la plej fruaj tempoj ekzistis multe da instruado de doktrino; sedneniujskribaĵojdevenis，kiuj montris scion de tio，kion oni origine intencis kaj instruckiis en la komenco。

La paraboloj kaj paroloj in La Evangelioj montras grandecon，simplecon，kaj veron。 Tameneĉtiuj，al kiuj lanovamesaĝokodomdoniĝis，ŝ​​ajnenekomprenisĝin。 La libroj estas rektaj，ne intencataj miskondukadi; sed samtempe ili asertas，ke ekzistas interna signifo kiu estas por la elektitoj; sekreta signifo destinita neporĉiuj，sed por“tiu ajn，kiu kredos。”Certe，la libroj estas plenaj da misteroj; kaj oni devas supozi，keilikaŝasmisteronkonatan al malmultaj inicitoj。 La Patro，la Filo，la Sankta Spirito：tiujĉisestasmisteroj。 MisterojestasankaŭlaSenmakulaKoncipiĝokajlanaskiĝokajvivo de Jesuo; 同样的liaj krucumo，morto，kajrelevantĝo。 Misteroj sendube estas paradiso kaj infero，kaj la diablo，kaj la Regno de Dio; ĉarapenaŭprobablas，ke oni intencis，ke oni komprenu tiujnsubjektojnlaŭlasensoj，sedanstataŭekirsimboloj。 Krome，tra la libroj ekzistas frazoj kaj terminoj，kiujn klare oni nekomprenulaŭvorte，sedanstataŭeenmistika senco; kaj aliaj klare povus havi signifon nur por elektitaj grupoj。 Krome，ne estas racie supozi，ke oni ne povus paroli pri la paraboloj kaj mirakoloj kielfaktajveraĵoj。 Ĉiemisteroj-sedneniemalkaŝiĝaslamisteroj。 Kio estasĉioĉidamisteroj？

La tre obviousa celo de La Evangelioj estas instrukcii la komprenadon kaj vivadon de interna vivo; interna vivo，kiu regenerus la homan korpon kaj tiel konkerus la morton，restaŭrantelafizikan korpon al eterna vivo，la stato de kiuonilaŭdirefalis-ĝia“falo”estante“la origina peko。”Devas esti，ke iutempe ekzistis klara sistemo de instrukciado，kiu klarigusĝustetion，kiel oni vivu tian internan vivon：kiel oni povus，per tia farado，atingi la scion pri onia vera备注。 La ekziston de tia sekreta instrukcio sugestas la fruajKristanajskribaĵojperreferencoj al sekretoj kaj misteroj。 Kromeŝajnasevidente，ke la paraboloj estas alegorioj，similaĵoj：simplaj rakontoj kaj parolofiguroj，kiuj servas kiel vehikloj por transdoni ne nur morajn ekzemplojn kaj etikajn instrukciojn，sedankaŭsutajninternajn，eternajnveraĵojnkielpartojn de klara sistemo de instrukciado。 Tamen， La Evangelioj，kiel ili nuntempe ekzistas，malhavas tiujn ligojn，kiujn oni bezonus por formuli sistemon; tio，kio devenas al ninesufiĉas。 Kaj，pri la misteroj，en kiuj tiajinstrukciojlaŭsupozekaŝiĝis，neniu konataŝlosiloaŭkodoalnidoniĝis，per kiuniilinilinmalŝlosusaŭklarigus。

La plej kapabla kaj senduba klarigisto de la fruaj doktrinoj，kiun ni konas，estasPaŭlo。 Li intencis，ke la frazoj，kiujn li uzis，klarigus lian signifon al tiuj，al kiujiliadresiĝas; sedliajnskribaĵojnnunoni devas interpreti la la nuna tempo。 “La Unua EpistolodePaŭloalla Korintanoj，”ladekkvinaĉapitro，aludas kaj rememorigas certajn instrukciojn; certajn difinitajn instrukciojn pri la vivado de interna vivo。 Sed oni devas supozi，ke tiuj instrukciojaŭnefiskiĝisskribite-kioŝajnaskompreneble-aŭcetereke tiujinstrukciojellasiĝisellaskribaĵojikiujherediĝis。 Iuokaze，“La Vojo”ne estas montrata。

Kialtiujnveraĵojnonidonadas en formo de misteroj？ Eblelakaŭzoestas，kelaleĝojdetiu periodo malpermesis la disvastigon de novaj doktrinoj。 La circuligado de strangainstrukcioaŭdoktrinoeble estus punebla per mortigo。 Fakte la legendo estas，ke Jesuo suferis mortigon per krucumo pro sia instrukcio pri la vero kaj la vojo kaj la vivo。

Sed nuntempe，onidire，ekzistas libereco de parolado：oni rajtas aserti sen timo de mortigo tion，kion oni kredas pri la misteroj de la vivo。 Tion，kion iu ajn viewsaŭsciaspri la konstitucio kaj funkciado de la homa korpo，kaj de la konscia memo enĝlloĝanta，la veronaŭlaginiojnkiujn oni eble havas pri la rilato interlaenkorpiĝintamemokaj sia vera Memo，kaj pri la vojo al sciado-tiujn oni nedevaskaŝi，nuntempe，en vortoj misteraj postulantajŝlosilonaŭkodonpor ilin kompreni。 En la moderna tempo，ĉiuj“aludoj”kaj“blindigiloj”，ĉiuj“sekretoj”kaj“iniciĝoj，”en speciala mistera lingvo，estumparentaĵojdenescio，egoismo，aŭnaŭzigakomercismo。

Malgraŭerarojkajdividaĵojkajsektemeco; malgraŭgrandavariado de interpretoj pri siaj mistikaj doktrinoj，laKristanismodisvastiĝisenĉiujnpartojnde la mondo。 Eble pli ol iu ajn alia religio，ĝiajinstrukciojhelpisŝanĝilamondon。 Devasekzistiveraĵojenla instrukcioj，kiel ajnilikaŝiĝis，kiujdumpreskaŭdumiljarojetendiĝisenhomajn korojn kaj vekis en ili la Humanecon。

 

Ĉiamdaŭrajveraĵojestasimanentaj en la Homaro，en tiu Homaro，kiu estas la tuta arodaĉiujlafarantoj en homaj korpoj。 Tiujnveraĵojnonipovas nek subpremi nek tute forgesi。 En iu ajn epoko，en iu ajnfilozofioaŭreligio，laveraĵojaperadoskaj reaperados，en kiuj ajnŝanĝiĝantajformoj。

Unu formo，en kiu certaj el tiujĉiveraĵojesprimiĝas，estas la Framasonismo。 La Framasona ordeno estastiomĝa，kiom la homaro。 Ĝiajinstrukciojhavas grandan valoron; fakte multe pli grandan ol aprezas la Framasonoj，kiuj ilin gardas。 La ordeno korservis antikvajn pecojn de senprezaj informoj pri la rekonstruadodeĉiamahŭrakorpopor iu，kiu estas konscie senmorta。 Ĝiacentramisterodramo temas pri la rekonstruo de templo detruita。 Tio estas tre signifa。 La templo estas simbolo de homa korpo，kiun la homo devas rekonstrui，regeneri，al fizika korpo，kiu estos eterna，ĉiamdaŭra; korpo kiuestostaŭgainoĝejoorpor la tiam konscie senmorta faranto。 “La Vorto”kiu estas“perdita”estas la faranto，perdita en sia homa korpo-la ruinoj de iam granda templo; sed kiu sin trovos dum lakorpoadigriĝaskajla farantoĝin ekregas。

 

Tiuĉilibroal vi venigas pli da Lumo，pli da Lumo al via pensado; Lumo por trovi vian“Vojon”tra la vivo。 La Lumo kiu venas tamen ne estas lumo de la naturo; ĝiestasnova Lumo; novaĉar，kvankamĝiestiskaj estasĉe vi，viĝinne konas。 来自Konscia Lumo interna的entiujĉipaĝojĝinomiĝas; ĝiestastiu Lumo kiu povas montri al vi afterojn kiel ili estas，la Lumon de la Inteligenteco al kiu vi rilatas。 Pro laĉeestodetiuĉiLumo，vi povas pensadi en la kreado de pensoj; Pensoj por vin ligi al objektoj de la naturo，aŭporvin liberigi disde objektoj de la naturo，laŭbyelekto kaj volo。 Vera pensado estaslaneŝanĝiĝematenadokaj koncentrado de la Konscia Lumo interna sur la subjekton de la pensado。 Per via pensado，vi faradas vian destinon。 Prava pensado estas la vojo al scio pri vi mem。 Tio，kio povas montri al vi la vojon，kaj kio povas vin konduki en via vojo，estas la Lumo de la Inteligenteco，la Konscia Lumo interna。 Enpostajĉapitroj，oni eksplikas，kieltiuĉiLumoestu uzata por havi pli da Lumo。

La libro montras，ke pensojestasrealaĵoj，realajestaĵoj。 Lasolajrealaĵoj，kiujn kreas la homo，estas siaj pensoj。 La libro montras la mensajn procedojn，perkiujkreiĝaspensoj; Kaj ke multe da pensoj plulongedaŭrasolla korpoaŭcerbo，per kiujilikreiĝas。 Ĝimontras，ke la pensoj，kiujn homo pensas，estas la potencoj，la planoj，la desegnoj，la modeloj，el kiuj li konstruadas lapalpeblajnmateriaĵojn，per kiuj liŝanĝadislafacon de la naturo，kaj faris tion，kioomominĝasliavivmaniero kaj lia civilizado。 Pensoj estas tiujideojaŭformoj，el kiuj kaj sur kiuj，civilizojkonstruiĝas，subteniĝas，kajdetruiĝas。 La libro klarigas，kiel la nevidataj pensoj de lahomaroeksteriĝas，kiel la agoj kaj objektoj kaj eventoj de sia individua kaj kolektiva vivo，kreante sian destinon en vivo post vivo sur la tero。 Sedĝimontrasankaŭ，kiel la homo povas lerni pensi sen krei pensojn，kaj tiel regi sian propran destinon。

 

La vorto menso，kiel kutime uzata，estas laĉion-inkluda termino，kion one aplikasalĉiajppecojde pensado，sendistinge。 Oniĝeneraleulpozas，ke la homo havas nur unu menson。 Efektive tri malsamajn kaj distingitajn mensojn，tio estas，tri manierojn por pensi per la Konscia Lumo，uzaslaenkorpiĝintafranranto。 Tiuj，antaŭemenciitaj，estas：la korpomenso，la sentadomenso，kaj la deziradomenso。 Menso estas la funkciado de inteligento-materio。 Menso tial ne funkcias sendepende de la faranto。 La funkciado deĉiuel la tri mensoj dependas delaenkorpiĝintainsentado-kaj-dezirado，la faranto。

La korpomenso estas tio，kion oni ordinare priparolas kiel la menso，aŭlaintelekto。 Ĝiestasla funkciado de sentado-kaj-dezirado kiel la movanto de la fizika naturo，kiel la funkciisto de lahomakorpomaŝino，kaj tialĉitienominiĝaslakorpomenso。 Ĝiestasla sola menso，kiuorientiĝisalkajagadaslaŭlafazoj de kaj per la sensoj de la korpo。 Tialĝisestasla instrumento，per kiu la faranto konscias pri kaj povas agadi al kaj en kaj per la materio de la fizika mondo。

La sentadomenso kaj la deziradomenso estas la funkciado de sentado kaj de dezirado，nek respektante nek ligite kun la fizika mondo。 Tiuj du mensojestaspreskaŭtutemergitaj en kaj regataj kaj subigitaj de la korpomenso。 Tialprekaŭŭomomda la homapensadafariĝiskonformi al al pensado de la korpomenso，kio ligas la faranton al la naturo kaj evitigas，keĝsinin pripensu kiel io distingita disde la korpo。

 

Tio，kion oni numtempe nomas psikologio，ne estas scienco。 La modernapsikologiodifiniĝaskiella scienco pri la homa kondukado。 Oni devas supozi，ke tio signifas keĝestas la scienco pri impresoj de objektoj kaj fortoj de la naturo，kiujfariĝasperla sensoj sur la homan mekanismon，kaj la respondado de la homa mekanismo al la impresoj tiel ricevataj。 Sed tio ne estas psikologio。

Ne povas ekzisti ia ajn psikologio kiel scienco，ĝisekzistasia komprenado pri tio，kio estas la psiko，kaj kio estas la menso; kaj ekscio pri la pensoprocedoj，pri la funkciomanieroj de la menso，kaj prilakaŭzojkajresultoj deĝiafunkciado。 Psikologoj konfesas，ke ili ne scias，kio estas tiuj aferoj。 Antaŭolpsikologiopovasestiĝiverascienco，devas ekzisti ia komprenado pri la interrilata funkciado de la tri mensoj de la faranto。 Tio estas la fundamento，sur kiun oni povas evoluigi veran sciencon pri la menso kaj pri homaj rilatoj。 En tiujĉiapĝojmontriĝas，kiel la sentado kaj dezirado rekte rilatas al la seksoj，klarigante ke en viro，la sentado-aspekton dominas la dezirado，kaj ke en virino，la dezirado-aspekton dominas la sentado; kaj ke enĉiuhomo，la funkciado de la nun dominanta korpomensopliagordiĝasaliuaŭaliael tiuj，la la la sekso de la korpo en kiu ili funkciadas; kajpluemontriĝas，keĉiujhomaj rilatoj dependas de la funkciado de la korpomensoj de viroj kaj virinoj en siaj reciprokaj rilatoj。

Modernaj psikologoj preferas ne uzi la vorton“animo”，kvankamĝiĝeneraleuziĝasenla angla lingvo dum multaj jarcentoj。 La kauzo de tioĉisasas，keĉio，kiodiriĝaspritio，kio estas la animoaŭkionĝifaras，a la la celo kiunĝiservas，estis tro malklare，tro dubinde kaj konfuze，por pravigi la sciencan studadon pri tiu subjekto。 Anstataŭe，la psikologoj tial prenis kiel subjekton de sia studado lahomanoposomaŝinonkajĝiankondutadon。 Delonge onitamenĝeneralekomprenasand akordas，ke la homo konsistas el“korpo，animo，kaj spirito。”Neniu dubas，ke la korpo estas besta organismo; sed pri spirito kaj animo ekzistadis multe da necerteco kaj konjektado。 Pri tiujĉipejektoj，tiuĉilibroeksplikas。

La libro montras，ke la vivanta animo estas efektiva kaj reala fakto。 Ĝimontras，keĝiacelo kaj funkciado estas gravaj en la plano universala，kaj keĝisastnedetruebla。 Klariĝasketio，kioominiĝislaanimo，estas naturero，elementaĵo，ero de elemento; kaj ke tiu konscia sed neinteligenta ento estas la plej progresinta elĉiujel la natureroj en la konstitucio de la korpo：ĝiestaslaplejaĝalementaunuo en la korpa organizo，progresinte al tiu funkcio post longa metiolernado en la multegaj malpli progresintaj funkcioj，kiuj konsistigas la naturon。 Tiel estante la sumo deĉiujlaleĝojdela naturo，tiuĉieerokvalifikiĝasagadikiellaaŭtomataĝeneraladirektisto de la naturo en la homa korpomekanismo; Pro tio，ĝiservasla senmortan faranton dumĉiujĝiajreekzistadoj，per la perioda konstruado de nova karna korpo，en kiun venu la faranto; kaj la subtenado kaj riparado de tiu korpo por la tuto de tiu tempo，kion postulas la faranto，kion fiksas la pensado de la faranto。

Tiu eronomiĝasla spiroformo。 La aktiva aspekto de la spiroformo estas la spirado; la spirado estas la vivo，la spirito，de la korpo; ĝitrapenetrasla tutan strukturon。 La alia aspekto de la spiroformo，la pasiva aspekto，estas laformoaŭmodelo，la plano，la muldilo，laŭkiula fizikastrukturoelkonstruiĝasenvideblan，tuŝeblanekziston，per la agado de la spirado。 Tiel la du aspektoj de la spiroformo resprezentas la vivon kaj la formon，per kiuj strukturo ekzistas。

Do la aserton，ke la homo konsistas el korpo，animo，kaj spirito，oni povas tiel kompreni，keĝhavas tiun signifon，ke la fizikakorpofariĝaselmalsubtila materio; ke la spritio estas la vivo de le korpo，la vivanta spiro，la spiro de la vivo; kaj ke la animo estas la interna formo，la neperepova modelo，de la videbla strukturo; kaj tial la vivanta animo estaslaĉiamaspiroformo，kio formas，subtenadas，kaj rekonstruadas la karnan korpon de la homo。

La spiroformo，en certaj fazoj de sia funkciado，inkluzivas tion，kion la psikologio nomis la subkonscia menso，kaj la nekonscio。 Ĝiadministrasla senvolan nervosistemon。 En tiuĉifunkciado，ĝifunkciadaslaŭlaimpresoj ricevitaj de la naturo。 Ĝiankefektivigas lavolajnmobiĝojndela korpo，la la la direktado de la pensado de la faranto-en-la-korpo。 Tielĝifunkciadaskiel bufro inter la naturo kaj la senmorta veturanto en la korpo; aŭtomatoblinde respondanta al la efikoj de objektoj kaj fortoj de la naturo，kaj al la pensado de la faranto。

通过pensado通过korpo strikte estas la rezulto de via pensado。 Kion ajnĝimontras de sanecoaŭmalsaneco，tion vi faradas per via pensado kaj sentado kaj dezirado。 通过spiroformo，通过nuna korpo karna efektive estas esprimo de via senmorta animo; tialĝisestaseksteriĝaĵodela pensoj de multaj vivoj。 Ĝiestasvidebla kroniko de viaj pensado kaj faroj kiel faranto，ĝisun。 En tiuĉifakto situas laĝermode la perfekebleco kaj senmorteco de la korpo。

 

Nuntempe ekzistas nenio stranga en la ideo，ke la homo iam atingos konscian senmortecon; ke li eventuale regajnos staton de perfekteco，de kiu li origine falis。 Tia instrukcio，en diversaj formoj，estasĝeneraleaktuala en la Okcidentodumpreskaŭdumiljaroj。 Dum tiu tempo，ĝidisvastiĝistrala mondo，tiel ke centoj da milionoj da farantoj，reekzistante sur la tero dum jarcentoj，daŭrekontaktadastiun ideon kiel interneaprezatanveraĵon。 Kvankamankoraŭekzistastre malmulte da komprenado priĝi，kajeĉmalplida pensado priĝi; kvankamĝisestasdistordita por satigi la sentojn kaj dezirojn de diversaj homoj; kaj kvankam oni eble rigardasĝin​​nuntempe kun indiferenteco，frivoleco，aŭsentimentalamiro，la ideo estas partodeĝeneralapensostrukturo de la nuna Homaro，kaj tialĝmeritas zorgeman konsideron。

Tamen kelkaj asertoj en tiuĉilibroŝajnosomomstrangaj，eĉfantaziaj，ĝisiliricevasufiĉedapenso。 Ekzemple：la ideo ke oni povas fari la homan fizikan korpon senmorta，ĉiamdaŭra; povasĝin​​rekonstruikajrestaŭrialstato de perfekteco kaj eterna vivo，de kiu lafarantoantaŭlongeĝinfaligis; kaj krome，la ideo ke oni gajnu la staton de perfekteco kaj eterna vivo，ne post morto，ne en iu malproksima nebula postmondo，sed en la fizika mondo dum la vivo。 Tioebleŝajnosjatre strange，sed kiam oniĝininteligenteekzamenas，ĝinneŝajnossenrezone。

Jes estas senrezone，ke la fizika korpo de la homo devas morti; eĉplisenrezona estas la propozicio，ke nur per morti，one povas viviporĉiam。 Sciencistoj nove diradas，ke neekzistaskaŭzo，ke la vivo de la korponeplilongiĝunenlime，kvankam ili ne sugestas，kiel oni atingu tion。 Certe homajn korpojnĉiamregas la morto; sed ili mortas，简单ĉarfariĝiseniulaŭrezonaklopodo，por ilin regeneri。 Entiuĉibitro，enlaĉapitro La Granda Vojo，asertiĝaskieloni povas la korpon regeneri，restaŭrialstato de perfekteco，kaj fari al templo por la kompleta Triunua Memo。

Seksopotenco estas kroma mistero，kiun la homo devas solvi。 Ĝisestubeno。 Anstataŭe，la homo ofte farasĝin​​ sia malamiko，sia diablo，kiu estasĉiamkun li kaj de kiu li ne povas eskapi。 Tiuĉilibro montras kiel，per pensado，uzi tion，kiel la grandan potencon por la bono，kioĝestu; kaj kiel，per komprenado kaj sinregado，regeneri la korpon kaj atingi siajn celojn kaj idealojnenĉiamprinresantajgradoj de atingoj。

Ĉiuhomoestas duobla mistero：la mistero de lia memo，kaj la mistero de la korpo en kiu li estas。 Li havas kaj estas la seruro kajŝlosilopor la duobla mistero。 La korpo estas la seruro，kaj li estas laŝlosiloen la seruro。 Unu celo de tiuĉilibro estas al vi ekspliki，kiel vin kompreni kiel laŝlosilonpor la mistero de vi mem; kiel trovi vin mem en la korpo; kiel trovi kaj koni vian veran memon kiel Memscion; kiel vin uzadi kiel laŝlosilonpor malfermi la seruron，kio estas via korpo; kaj，per via korpo，kiel kompreni kaj scii la misterojn de la naturo。 Vi estas en，kaj vi estas la funkciiso de，laindividomakorpomaŝinodela naturo; ĝiagadaskaj reagadas kun kaj rilate al la naturo。 Kiam vi solvas la misteron de vi mem，kiel la faranto de via Memscio kaj la funkciisto deviakorpomaŝino，vi scios-enĉiudelealokaj entute-ke la funkcioj de la eroj de via korpoestasleĝojdela naturo。

Kroma mistero estas la tempo。 La tempoĉiamĉeestaskiel ordinara temo de interparolado; tamen，kiam oni penas pensadipriĝi和ekspliki，kioĝiĝusteastas，ĝialiĝasabstrakta，nefamiliara; ĝiestasnetenebla，oni ne povasĝin​​havi en mano; ĝiforiras，eskapas，kaj ekzistas pretere。 Neekkslikiĝis，kioĝisestas。

La tempo estaslaŝanĝiĝadodeeroj，aŭamasojda eroj，en reciprokaj rilatoj。 Tiuĉsiiladifinoaplikiĝasĉiekajsubĉiastooŭkondiĉo，sedĝidevas esti pripensata and aplikata，antaŭoloni povasĝin​​ kompreni。 La faranto devas kompreni la tempon dum en la korpo，vekiĝinta。 La tempo estas malsama en aliaj mondoj kaj statoj。 Al la konscia faranto，la tempoŝajnasne esti la samadumvekiĝintecooldumsonĝoj，aŭdumprofunda dormo，aŭkiammortas la korpo，aŭdumla pasado tra la postmortaj statoj，aŭdumatendi la konstruonkajnaskiĝondela nova korpo， kionĝheredos sur la tero。 Ĉiueltiujĉitempoperiodojhavas komencon，sinsekvon，kaj finon。 La tempoŝajnasrampien la infaneco，kuri en la juneco，kaj konkursi enĉiampliiĝantarapido，ĝislamorto de la korpo。

La tempo estas la retodeŝanĝiĝo，teksita de laeternecoĝislaŝanĝiĝantahomakorpo。 La teksilo，sur kiuteksiĝaslareto，estas la spiroformo。 La korpomenso estas la faranto kaj funkciisto de la teksilo，kaj la teksisto de la vualoj nomitaj“estinteco”aŭ“estanteco”aŭ“estonteco”。 La pensado faras la teksilon de la tempo，la pensado teksadas la reton de la tempo，la pensado teksadas la vualojn de la tempo; kaj la korpomenso faras la pensadon。

 

KONSCIECO estas kroma mistero，la plej granda kaj profundaelĉiujmisteroj。 La vorto“Consciousness”（Konscieco）estas unika; ĝiestasanglalingva neologismo; ĝiaekvivalentone aperas en aliaj lingvoj。 Ĝiaĉiomgravavaloro kaj signifo tamen ne nestas aprezata。 Tion ilustras la uzoj al kiuj oni servigas la vorton。 Jen kelkaj ekzemploj deĝiamisuzado：Ĝiaudiĝasentiaj esprimoj，“mia konscieco”，kaj“onia konscieco”; kaj besta konscieco，homa konscieco，fizika，psika，kosma，kaj aliaj specoj de konscieco。 Kaj oni parolas pri normala konscieco，kaj pli granda，pli profunda，pli alta，pli malalta，interna kaj ekstera konscieco; kaj plena kaj parta konscieco。 Menciononiankaŭaŭdasprilakomenciĝodekonscieco，kajpriŝanĝigodekonscieco。 Oniaŭdashomojn，kiuj diras，ke ili spertisaŭkaŭziskreskon，aŭetendiĝon，aŭpligrandiĝon，de konscieco。 Tre ofta misuzo de la vorto estas en jenaj frazoj：perdi konsciecon，teni konsciecon; regajni，uzi，evoluigi konsciecon。 Oniplueaŭdaspridiversaj statoj，ebenoj，kaj gradoj，kajkondiĉojdela konscieco。 Konscieco estas tro granda，ke onitielĝinkarakterizu，limigu，aŭpreskribu。 Pro tiu fakto，tiuĉizitroutiligas jenan frazon：konscii de，aŭ 基尔，aŭ en。 由klarigi提供：tio ajn，kio konscias，estasaŭkonscia PRI certaj aferoj，aŭ 基尔 tiokioĝisestas，aŭkonscias en certa grado de konsciado。

La Konscieco estas la lasta，la finfina Realeco。 Konscieco estas tio，per laĉeestodekio，ĉiujestaĵojkonscias。 Mistero deĉiujmisteroj，ĝiestaspreter komprenado。 Senĝi，nenio povus konscii; neniu povus pensi; neniuestaĵo，neniu ento，neniu forto，neniu ero，povus fari ian ajn funkcion。 Tamen，Konscieco mem faras neniun funkcion：ĝieenielagas; ĝiestasĉeestadoĉie。 Kaj proĝiaĉeestado，ĉiujetataokonscias en tiu ajn grado，laŭkiuili konscias。 Konscieco neestaskaŭzo。 Ĝipovasnekmoviĝinekouziĝinekielajnefiĝideio ajn。 Konscieco nek estas la rezulto de io ajn，nek dependasĝi de io ajn。 Ĝnekpliiĝas，nekmalpliiĝas，nekpligrandiĝas，neketendiĝas，nekmalpligrandiĝas，nekŝanĝiĝas; nek iel ajn varias。 Kvankam ekzistas sennombraj gradoj de konsciado，ne ekzistas grado de Konscieco：neniuj ebenoj，neniuj statoj; neniuj gradoj，neniujdividaĵoj，neniujinvarĵojaijj; ĝiestasĉiesama，kaj enĉiujestaĵoj，de ekkomenca natureroĝisla Supera Inteligenteco。 Konscieco havasneniujnproraĵojn，neniujn kvalitojn，neniujn atribuojn; ĝinneposedas; ĝinepovas esti posedata。 Konscieconeniamkomenciĝis; ĝinepovasĉesi。 La Konscieco ESTAS。

 

Enĉiujviaj vivoj sur la tero，vinedifinebleserĉadasaŭatendadasionaŭunemankan。 Vi malprecize sentas ke，se vi povas trovi tion，kion vi sopiras，vi estus kontenta，satigita。 Mallumaj memoroj de laepokojleviĝas; ili estas la nunaj sentoj de via estinteco forgesita; ili devigasreokazantanmondolaciĝonprilaĉiamseverapaŝradodespertoj，kaj de la malpleneco and vaneco de la homa klopodado。 Eble vi penis satigi tiun sentojn per familio，perigziĝo，per infanoj，inter amikoj; aŭinckomerco，riĉaĵoj，aventurado，malkovrado，gloro，aŭtoritato，kaj potenco-aŭperio ajn alia kovrita sekreto de via koro。 Sed nenio de la sensoj povas vere satigi tian sopiron。 Lakaŭzoestas，ke vi estas perdita-estas perdita sed neapartigebla parto de konscie senmorta Triunua Memo。 Antaŭepokoj，vi，kiel sentado-kaj-dezirado，la faranta porcio，iris for de la pensanta kaj scianta porcioj de via Triunua Memo。 Do vi estis perdita al vi mem，ĉar，sen ia komprenado pri via Triunua Memo，vi ne povas kompreni vin mem，vian sopiradon，kaj vian perditecon。 Tial vi fojfoje sentis soleca。 Vi forgesis la multajn rolojn，kiujn vi ofte havis en tiuĉmondo，kiel personecoj; kaj vi forgesis la veran belecon and potencon，kiujn vi konsciis kun viaj pensanto kaj scianto en la Regno de Permanteco。 Sed vi，estante faranto，sopirasekvilibranunuiĝondevia sentado-kaj-dezirado en perfekta korpo，por ke vi denove estos kun viaj pensanta kaj scianta partoj，kiel la Triunua Memo，en la Regno de Permanenteco。 Enantikvajskribaĵojestisaludoj al tiu foriro，en tiaj frazoj，ekzemple“la origina peko”，“la falo de la homaro”，kiel for de stato kaj regno，en kiu oni estas satigita。 Tiu stato and regno，de kiu vi foriris，nepovasĉesisestadi; ĝinpuvasregajni la vivantoj，sed ne la mortintoj。

Vi ne devas senti soleca。 Viaj pensanto kaj scianto estas kun vi。 Ĉusuroceano，ĉuenarbaro，ĉueurmonto，ĉusurébenaĵo，ĉuensunlumo，ĉuen ombro，ĉuenamaso，ĉueenleco; kie ajn vi estas，via vere pensanta kaj scianta Memo estas kun vi。 通过vera Memo vin protektos tiom，kiom vi allasasvinprotekiĝi。 Viaj pensanto kaj sciantoestasĉiampretajpor via reveno，kiom ajn longe necesas，por ke vi trovu kaj sekvu la vojon，kajfinfineestiĝukonsciehejme kun ili，kiel la Triunua Memo。

Ĝistiam，vi ne estos，vi ne povas esti，satigita per io ajn malpli ol Memscio。 Vi，kiel sentado-kaj-dezirado，estas la respondeca faranto de via Triunua Memo; kaj de tio，kion vi faris por vi，kiel via destinon，vi devas lerni la du grandajn lecionojn，kiujnĉiujspertoj de la vivo instrukciu。 Tiuj lecionoj estas：

Kion fari;
卡伊，
Kion ne fari。

Vi rajtas prokrasti tiujn lecionojn dum tiom da vivoj，kiom alviplaĉas，aŭilinlernitielbaldaŭ，kiel vi volas-tion vi decidu; sed en la kurso de la tempo，vi ilin lernos。